18, en dan?
Vanaf het moment dat ik 18 werd, besloten mijn ouders dat ik alles zelf moest gaan betalen, zodat ik kon leren om met geld om te gaan. Ze zouden wel een kleine ouderbijdrage leveren tijdens mijn studie, maar alleen wanneer ik ook echt studeerde, dus bijvoorbeeld niet in de zomermaanden. Ik moest zelf zorgen dat ik elke maand genoeg geld over zou houden om mijn huur, collegegeld, studieboeken, zorgverzekering, boodschappen, etc te betalen. Daarmee was ik absoluut een uitzondering vergeleken met mijn bachelor medestudenten! Veel studenten in mijn omgeving kregen namelijk genoeg geld van hun ouders om én het collegegeld én hun zorgverzekering én de huur van te betalen, of ze kregen een aanvullende beurs. Beide was bij mij niet het geval!
Toen ik begon met studeren had ik:
Een studieschuld van €0
Een spaarrekening met ~€7.000 er op
Bachelor
Anderhalve maand nadat ik 18 werd, begon ik met mijn bachelor University College Utrecht (UCU) van de Universiteit Utrecht in – je raadt het al – Utrecht. Een super leuke internationale opleiding met on-campus housing en een dining hall. Ondanks dat de on-campus housing en de dining hall één van de redenen was dat ik me voor UCU had ingeschreven, kwamen die dingen ook met een flink prijskaartje. In het eerste en tweede jaar waren on-campus housing (à €670 per maand) en dining hall (à €140 per maand) verplicht. In de twee zomermaanden juli en augustus hoefde je geen huur en dining hall te betalen, omdat je dan ook niet op de campus kon wonen.
Lees ook: Dit zijn mijn maandelijkse inkomsten, uitgaven en investeringen.
De kosten van één jaar University College Utrecht
Daarnaast was het collegegeld voor UCU ook twee keer zo hoog als het gewone instellingscollegegeld wat je voor de meeste opleidingen betaalt: ~€4.000 per schooljaar, in plaats van ~€2.000. Daarmee komen de kosten voor één jaar UCU op €12.510, waarvan €6.700 voor de on-campus housing, €1.810 voor de dining hall en wat extra boodschappen en €4.000 voor het collegegeld. Dat is natuurlijk nog exclusief al mijn andere kosten voor mijn levensonderhoud, studiematerialen, etc.
Off-campus housing
Ondanks dat het campusleven mij zeer goed beviel, besloot ik in mijn derde jaar van campus af te gaan en te verhuizen naar een gewone studentenkamer op 5 minuten fietsen van de campus. Ik vond de on-campus housing en dining hall gewoon echt te duur. Mijn huur werd daarmee ~€400 per maand en ik zat niet meer vast aan dining hall. In dat jaar waren mijn kosten ~€4.800 voor huur, €4.000 voor het collegegeld en ~€2.172 voor boodschappen (gebaseerd op het gemiddelde van €181 per maand volgens Nibud), oftewel €10.972. Dit is natuurlijk nog exclusief al mijn andere kosten!
De breakdown van mijn uitgaven
Tijdens mijn bachelor heb ik dus twee jaar op de campus gewoond (à €12.510 per jaar) en één jaar op een kamer net buiten de campus (à €10.972). In totaal was ik in die drie jaar €35.992 kwijt aan alleen al mijn huur, collegegeld en boodschappen. Als je mijn vorige blog over mijn studieschuld al hebt gelezen, dan weet je waarschijnlijk nog wel dat mijn studieschuld in het oude stelsel €39.808,64 is. De ~€4000 die nog over is, is besteed aan mijn studentenreisproduct oftewel studenten-OV (€3.608,21 om precies te zijn). En die €35.992 is dan ook nog eens exclusief mijn zorgverzekering, mijn studieboeken, overige studiebenodigdheden, levensonderhoud etc.
Dit is hoe ik mijn bachelor studieschuld van €39.808,64 heb uitgegeven
De conclusie is dus: Studeren is tegenwoordig gewoon écht duur! De studieschuld van €39.808,64 die ik opbouwde tijdens mijn bachelor is (op ~€200 na) in zijn geheel opgegaan aan mijn huur, collegegeld, studenten-OV en boodschappen. Alle leuke dingen die ik tijdens mijn bachelor deed, maar ook mijn zorgverzekering, studiebenodigdheden, etc betaalde ik van mijn ouderbijdrage en van mijn bijbaantje.
Aan het einde van mijn bachelor was de stand als volgt:
Een studieschuld van €39.808,64
Een spaarrekening met ~€10.000 er op
Pre-master
Na mijn bachelor besloot ik een soort van tussenjaar te nemen. Dit wilde ik eigenlijk al direct na mijn VWO doen, maar omdat ik meteen werd aangenomen voor UCU ging dat niet door. Tijdens mijn tussenjaar heb ik voor mijn pre-master een aantal vakken gevolgd aan de Wageningen Universiteit (WUR) als voorbereiding op mijn master en heb ik een mooie reis naar Canada en Amerika gemaakt. Ik bleef wonen in de kamer waar ik tijdens het laatste jaar van mijn bachelor ook woonde en daarnaast moest ik natuurlijk ook gewoon betalen voor de vakken die ik volgde als onderdeel van mijn pre-master en voor mijn reis. Dat alles kon ik betalen door mijn spaarrekening aan te spreken en door te werken.
Aan het einde van mijn tussenjaar had ik:
Een studieschuld van €39.808,64
Een spaarrekening met ~€6.000 er op
Master
Voor mijn 2-jarige onderzoeksmaster verhuisde ik naar Wageningen, waardoor mijn vaste lasten wat lager werden. Mijn inkomen was echter ongeveer even hoog als tijdens mijn bachelor, waardoor ik best wel wat geld over hield elke maand. Voor een deel gaf ik dit uit aan leuke extra’s en voor een deel ging het naar mijn spaarrekening, die ik terug op wist te bouwen van ~€6.000 tot ~€12.000.
Dit is hoe ik mijn master studieschuld van €30.406,84 heb uitgegeven
Tijdens de 2.5 jaar master die ik tot nu toe heb gedaan, heb ik het volgende uitgegeven aan mijn studie: ~€2.000 aan collegegeld per studiejaar, ~€4.680 aan huur per jaar en ~€2.172 aan boodschappen per jaar. In totaal dus €22.130. Mijn studieschuld in het nieuwe stelsel is op dit moment €30.406,84. De ~€8.000 die dan overblijft is voor een deel besteed aan mijn studentenreisproduct oftewel studenten-OV (à €2.799,28) en een nieuwe laptop omdat mijn oude het niet meer deed (à ~€1.000). De ~€4.000 die dan nog overblijft is op mijn spaarrekening beland.
Lees ook: Dit is hoe veel mijn beleggingsportefeuille op dit moment waard is.
Dit is hoe ik mijn totale studieschuld van €70.000+ heb uitgegeven
Wat we hieruit kunnen concluderen is dat ik dus €64.537,92 van mijn studieschuld van €70.215,48 heb uitgegeven aan alleen al mijn collegegeld, huur, dining hall/boodschappen en studenten-OV!!! De ~€5.000 die dan nog overblijft uit het nieuwe leenstelsel is opgegaan aan een nieuwe laptop tijdens mijn master en op mijn spaarrekening beland. Mijn studieschuld is dus behoorlijk hoog, maar tegenwoordig is een studieschuld van €36.260 gemiddeld! En als je dat uitsplits in mensen mét en zonder studieschuld, dan is de gemiddelde studieschuld van studenten tijdens het leenstelsel zelfs meer dan €50.000!
Lang leve de lol, of toch niet?
Er heerst tegenwoordig het idee dat studenten met een hoge studieschuld dat geld wel allemaal zullen hebben uitgegeven aan leuke dingen, maar dat hoeft zeker niet zo te zijn! Ja, ik heb geld uitgegeven aan leuke dingen, maar dat was echt maar een heel klein deel van mijn uitgaven vergeleken met mijn andere kosten zoals ik hierboven heb laten zien.
Minder lenen
Een ander punt is dat ik minder had kunnen lenen als ik mijn ouderbijdrage en salaris van mijn bijbaantje had gebruikt om de huur te betalen bijvoorbeeld, of als ik meer had gewerkt. Daartegenover staat dat ik dan zo veel had moeten werken, dat ik mijn bachelor niet in drie jaar had kunnen halen. Dat brengt natuurlijk ook weer kosten met zich mee! Er wordt mij weleens gevraagd of ik het anders had gedaan met de kennis die ik nu heb. Dat vind ik een moeilijke vraag! Voor mijn gevoel ben ik nu alweer een heel andere persoon dan toen ik 18 was en dat maakt bedenken wat ik toentertijd zou hebben gedaan toch best wel lastig. Toch denk ik dat ik met betere voorlichting vanuit DUO over de financiële consequenties van maximaal lenen andere keuzes zou hebben gemaakt. Zelf schat ik dat ik zo’n 10 tot 20% minder had kunnen lenen als ik mijn uitgavenpatroon iets anders had ingericht, meer had gewerkt en mijn salaris en ouderbijdrage had gebruikt voor mijn vaste lasten, in plaats van voor leuke dingen.
En nu?
Gelukkig wordt er nog een deel van mijn studieschuld kwijtgescholden wanneer ik mijn master heb gehaald, en ben ik nu goed op weg om een potje op te bouwen ter waarde van mijn studieschuld. Mocht ik mijn studieschuld dan op een gegeven moment toch in één keer willen aflossen, dan heb ik die mogelijkheid. Lijkt me ideaal!
Ik ben heel benieuwd of dit artikel jouw kijk op een (hoge) studieschuld heeft veranderd! En voor alle studenten onder ons: Hoe zorg jij dat je elke maand rond komt? Leen je ook maximaal of regel je het op een andere manier?
23 gedachten over “Waar heb ik mijn studieschuld van €70.000+ aan uitgegeven?”
Was inderdaad erg benieuwd naar hoe je de uitgaven had gedaan. Het soort opleiding en dat op campus wonen is een wel erg dure keuze inderdaad. Hopelijk voor jou vertaalt dat straks naar een betere baan. Toch snap ik niet helemaal waarom je jezelf als een uitzondering ziet omdat je ouders niet je collegegeld of ziektekosten betaalden, maar je wel een toelage krijgt van ze die normaliter hoog genoeg is om juist dit te dekken (je koos zelf voor een veel duurdere opleiding). Door dan te zeggen dat je het geld van de lening alleen hebt gebruikt voor de opleiding en bijbaantje + toelage voor de leuke dingen, ben je alleen maar aan het ‘verschuiven’. Niet dat je dan niet leuks meer zou moeten hebben gedaan, maar dat bedrag had ook heel wat lager kunnen zijn en had je echt veel gescheeld. Voor het 2e deel van de studie geldt eigenlijk hetzelfde: ontvang je nog ouderbijdrage? Waarom betaal je daar niet een (deel) van het collegegeld en de zorgverzekering van? Hoor je trouwens ook niet gewoon toeslag hiervoor te krijgen, of is de inkomen van je bijbaan te hoog?
Ik denk dat zeker niet iedere student leent vanwege ‘lang leve de lol’, maar in jouw geval heb ik het idee dat dit grotendeels wel zo is. Niets mis mee als je het wel hebt overwogen, maar hou rekening met de beperkingen die het je de komende tijd zal gaan geven.
Hoi Tiny,
Natuurlijk had ik iets minder kunnen lenen als ik wat minder leuke dingen had gedaan tijdens mijn studententijd, dat heb ik onderaan mijn blogpost ook gezegd. Uit eigen ervaring zie ik mijzelf wel als een uitzondering met betrekking tot ouderbijdrage. De kosten van huur, collegegeld en zorgverzekering bij elkaar zijn namelijk bij vrijwel iedereen die ik ken hoger dan de ouderbijdrage die ik kreeg tijdens mijn bachelor. Wellicht ligt dat aan mijn opleiding (WO) of aan mijn vriendengroep. Als je benieuwd bent naar mijn huidige inkomen en uitgaven patroon raad ik je deze blogpost of deze blogpost aan. Daarin vertel ik precies wat ik die maand heb ontvangen aan inkomen en uitgegeven heb. Deze week komt er ook weer een nieuwe blogpost online over mijn inkomsten en uitgaven van maart, maar die moet ik nog even schrijven 🙂
Zou heel goed met je omgeving te maken kunnen hebben. In mijn omgeving was het vrij normaal dat (een deel van of volledig) de studiekosten werden betaald, maar kamer gewoon zelf. Enkele uitzonderingen daar gelaten met ouders die ruim in hun budget zaten.
Duidelijk wat betreft je huidige inkomsten/ uitgaven. Zit inderdaad ook zorgtoeslag bij, maar die mis ik dan wel in bovenstaand verhaal.
Hoi Tiny,
Dat klopt! Mijn inkomsten heb ik niet meegenomen in deze blog, het gaat echt om mijn studieschuld en wat ik daar mee heb gedaan.
Ik heb een dergelijke schuld bij de DUO . Ik ben ooit op het MBO begonnen en heb na vele jaren studeren uiteindelijk mijn Master weten te behalen. Dat is natuurlijk niet zonder tegenslagen gegaan. Uiteindelijk is de studielening de meest voordelige lening die je ooit in je leven bij een instantie zal afsluiten. Daarnaast beleg ik ook, zolang ik maar 1 basispunt aan rente moet betalen aan de DUO zal ik ook zo min mogelijk terug betalen.
Wat goed van je zeg! Een hoge studieschuld is nooit leuk, maar ik zie inderdaad op dit moment ook niet het nut in van versneld je studieschuld aflossen. Hopelijk blijft de rente nog een aantal jaar zo laag 🙂
Als je nu 500 euro krijgt van je ouders, dan dekt dat bedrag de kamerhuur af en meer dan de helft van het collegegeld. Ik vind dat je jezelf voor de gek houdt door te zeggen dat het geld dat je geleend is puur is opgegaan aan huur, collegegeld ed. Als je het geld van je ouders hiervoor gebruikt en minder geld aan ‘lang leve de lol’ uitgeeft heb je minder nodig.
Ik zou zelf ook pas gaan beleggen met geld dat je kunt missen, waarvan het niet erg is om het kwijt te raken. Mijn beleggingen zijn laatste maanden minder waard geworden. Dat is niet erg want ik beleg het voor mijn pensioen dus nu nog genoeg tijd dat het ten goede keert.
Als ik jou was zou ik zorgen dat ik minder zou lenen en proberen te sparen. Als je binnen enkele jaren een huis wilt kopen is het ook handig om spaargeld te hebben ivm kosten koper. Dan is beleggingshorizon te kort om evt. slechte jaren goed te maken.
Hoi Anke,
Op dit moment krijg ik inderdaad maandelijks €500 van mijn ouders en is mijn kamerhuur €390. Tijdens mijn bachelor kreeg ik echter veel minder. Ik houd mezelf dus zeker niet voor de gek, maak je geen zorgen 🙂 Vervelend dat je beleggingen minder waard zijn geworden! Dat probleem had ik ook, maar door DCA sta ik nu alweer quitte! Ik wil de komende 5 jaar waarschijnlijk toch geen huis kopen, dus dat is gelukkig niet iets waar ik nu rekening mee hoef te houden. Daarnaast ben ik gelukkig heel goed geworden in geld sparen, lees anders even mijn laatste sparen of spenden. In die blog serie deel ik elke maand mijn inkomsten, uitgaven en investeringen. Wellicht dat dat het een en ander opheldert!
Groetjes Emma
Waarom werk je zo weinig Emma? Ik heb 17 jaar geleden een wo-opleiding afgerond en werkte tijdens mijn studie ongeveer 15 uur per week waar ik 500 eur mee verdiende. Misschien is jouw studie zwaarder en heb je meer tijd nodig om te studeren, maar het moet toch gewoon mogelijk zijn om 300 eur per maand te verdienen?
Eens met iemand anders die hier schrijft dat je dingen verschuift. Want stel dat de hele studieschuld op is gegaan aan boodschappen en collegegeld; dan heb je toch iedere maand 400 + het geld dat je had kunnen verdienen? Stel dat je gewoon altijd had gewerkt dan had je 700 vrij te besteden. Realiseer je je dat heel veel werkende mensen dat niet vrij te besteden hebben?
Juist als je wo doet wordt je vaak opgeleid vr een kantoorbaan en jij denkt niet full time te kunnen gaan werken in een kantoorbaan. De eerste jaren ga je dan wrslk niet meer dan 1700 netto verdienen. Dat is minder dan je nu hebt en je moet nog gaan aflossen, alleen aflossen is al bijna 300 eur per maand. En dan nog de rente.
Ik denk dat mensen veel kunnen bereiken, maar 1 van de randvoorwaardes is daarbij hard werken. Dat doe je nu niet, dat heb je niet gedaan tijdens je bachelor en je hebt Nb ook nog een tussenjaar genomen. Ik ben er zeker van dat je enorm veel spijt gaat krijgen. Het enige echt goede advies is: stoppen met lenen, nu!
Hoi Britt,
Waarom denk je dat ik weinig werk? En waarom ga je er van uit dat ik niet hard werk? Ik vind het heel interessant om te horen waaruit je dat opmaakt, vooral ook omdat je mij helemaal niet kent.
Groetjes,
Emma
Hoi Britt, is het jou bekend hoe lastig het is om als student werk te vinden? Voor de supermarkt/detailhandel word je vaak nog voordat je sollicitatieformulier hebt ingeleverd afgewezen (“Hoe oud ben je?”) en in de horeca wordt door studenten vooral (sporadisch) gewerkt via uitzendbureau’s, of je komt er binnen omdat je de juiste contacten hebt… Bij al die zogenaamde studentenbanen (sales, callcentra) hebben medestudenten en ik ook regelmatig kort gewerkt, daar wordt wekelijks een nieuwe ploeg aangenomen die er in de proeftijd weer uitvliegt wegens de normen en dat hoor je als werkende student pas als je zelf eruit vliegt.
Wat je ook niet moet vergeten is de groep studenten die een arbeidshandicap heeft en waarvoor een (anders)talige bijbaan en/of de horeca onmogelijk te doen is. (dyslexie, autisme, adhd, astma of RSI bv.)
Tijdens mijn tweede master wilde ik in deeltijd gaan werken en werd ik steeds afgewezen omdat ik niet fulltime beschikbaar was. Ik begrijp dat het al 17 jaar geleden is dat je bent afgestudeerd, maar dat betekent niet dat de situatie hetzelfde is als toen.
Het is ontzettend oneerlijk dat wij studenten daarom gedwongen zijn om te gaan lenen, maar dit is nou eenmaal een gevolg van slecht overheidsbeleid op meerdere punten.
Wat ik zie is dat veel studenten de colleges zonder aanwezigheidsplicht niet bezoeken en de opnames van hoorcolleges uitwisselen plus hun studie over meerdere jaren uitsmeren omdat ze (nagenoeg fulltime) werken naast hun studie. Dat studenten dit willen doen, prima, maar heb je enig idee welke gevolgen dit uitstelgedrag heeft voor de hogescholen en universiteiten? (En dat is nog los van de vraag wat zonder een goede reden langstuderen voor gevolgen heeft voor studenten zelf)
Studenten willen wel (meer) werken maar het is vaak, als ze al werk hebben, accepteren dat ze door hun leeftijd/loonkosten een minimaal aantal uren per week worden ingeroosterd of dat ze 40 uur per week op de werkvloer worden verwacht.
Niet lullig bedoeld, maar toen ik studeerde heb ik ook maximaal geleend. Meer dan noodzakelijk was en ik heb er genoeg van gespendeerd. Ik heb met volle teugen van het studentenleven genoten. Toen ik door omstandigheden ziek ben geworden heb ik noodgedwongen moeten lenen omdat ik niet in aanmerking kwam voor een uitkering, erg zuur.
Mijn studie en kamerhuur waren niet veel goedkoper en ik kreeg geen toelage van mijn ouders. Ik moest gewoon 20 a 30 uur in de week werken, naast mijn studie, waardoor ik langer over mijn studie heb gedaan.
Al met al heb ik een hoger bedrag dan wat jij hebt en heb dat binnen 6 jaar terugbetaald.
Waarom? Omdat ik een huis wilde kopen en dat gaat niet met een starterssalaris én een studieschuld.
Hoe? Ik ben tijdens mijn studie fulltime gaan werken en Heb mijn studie deeltijd afgerond …
Vroeger was echt niet alles altijd beter ?
Hoi Elleke,
Interessant om je verhaal zo te lezen. Ik vind het heel knap dat je binnen 6 jaar je studieschuld hebt afgelost en dat je tijdens je studie fulltime hebt gewerkt!
Groetjes,
Emma
Zo’n studieschuld maakt altijd een hoop los 🙂 Ik heb lang gestudeerd, maximaal geleend naast een ouderbijdrage van 300 euro + collegegeld en ik werkte 24 uur in de week in dagdelen. Ik heb een enorme schuld. Net als al mijn vrienden. Ik heb geen last van de afbetaling want ik verdiende al vrij snel vrij goed (onderhandelen!) en zie mijn studieschuld als een maandelijkse herinnering aan een onwijs leuke tijd met heel veel lol waarin ik, achteraf bezien, minder ‘nutteloze’ uitgaven had kunnen doen. Maar wat lijkt het me heerlijk om weer eens zo met de dag te leven als toen. Overigens dit jaar een paleis van een huis gekocht in precies de stad en buurt waar ik wilde wonen zonder hulp van ouders. Lekker bezig, Emma! Met jouw opleiding en je startende bedrijf zal het allemaal wel vlotten.
Haha, het maakt inderdaad veel los bij mensen! Super fijn om te horen dat het zo goed met je gaat ondanks (of misschien wel dankzij?!) je studie en studieschuld!
Hoi Emma! Mooie blog! Ik heb een even hoge studieschuld van +/- 70k€. Mijn studieschuld is een samenloop van een auto-ongeval en verschillende MBO en HBO studies. Tijdens mijn HBO opleiding V&M had ik studiefinanciering en een bijbaan. Ik had €1900 maandelijkse inkomsten en kreeg huur en zorg toeslag. 80% gaf ik uit. 20% spaarde en belegde ik. Nu mijn auto-ongeval ging ik meer nadenken over mijn toekomst. Waarom kocht ik broeken van €190 als de broeken van €10 veel langer mee gaan? Ik ging mij verdiepen in FIRE. Ook vind ik de consumentiemaatschappij erg slecht voor de natuur en vind ik dat de wereldwijde grondstoffen eerlijker verdeeld moeten worden.
Lang Verhaar kort: mijn opgebouwd vermogen in mede dankzij de maandelijkse studiefinanciering x 10 gegaan. Daarom raad ik iedere student aan om maximaal te lenen en minstens de helft in aandelen en vastgoed te beleggen. Hefboom x hefboom is voor je 50e met pensioen. Succes allemaal!
Dankjewel! Heftig ook wat jij hebt meegemaakt! Hopelijk heb je er behalve een FIRE mentaliteit niks aan overgehouden? Beleggen met je studieschuld kan inderdaad heel slim zijn. Zelf heb ik het ook een paar maanden gedaan, maar het voelde voor mij toch niet helemaal goed, dus ben er snel weer mee gestopt 🙂
Hoi Emma,
Ik ben afgelopen week 2x op je blog beland door 2 verschillende nieuwberichten die allebei, naar mijn mening, nogal van elkaar verschillen. Maar dat terzijde.
Ik heb een vraag aan je: je zegt dat je in het oude en in het nieuwe stelsel leent. Ik heb dat ook gedaan, mijn bachelor in het oude stelsel en mijn master in het nieuwe stelsel. Toen ik klaar was met afstuderen werd de uitwonende beurs + mijn hele OV-schuld kwijtgescholden vanwege het feit dat ik mijn diploma(s) binnen 10 jaar heb behaald.
Aangezien jij je OV-‘schuld’ meerekent ga ik er van uit dat je ook je uitwonende beurs nog als studieschuld meerekent. Als dit inderdaad het geval is, en je studeert binnenkort af (in ieder geval binnen de 10 jaar) dan vervalt dus een deel van je schuld toch?
Dat komt er dan op neer dat je niet €70.000 aan studieschuld hebt, ‘maar’ ongeveer €45.000.
Dit baseer ik op de cijfers:
48 maand x €270 uitwonende beurs (ongeveer) = €12.960
+
60 maand (maximaal wat mogelijk is voor studenten-ov) x €200 (een halve maand studenten-ov ‘kost’ €99,-. = €12.000
Mocht dit het geval zijn, dan vind ik dat je artikel enige nuance nodig heeft.
En wat betreft de opmerking van Tiny over dat je je zorgtoeslag niet meerekent in bovenstaand verhaal waarop jij antwoordt dat dit artikel niet gaat over je inkomsten maar over je studieschuld, je hebt het wel over “Alle leuke dingen die ik tijdens mijn bachelor deed, maar ook mijn zorgverzekering, studiebenodigdheden, etc betaalde ik van mijn ouderbijdrage en van mijn bijbaantje.” Dit klopt dus niet want je krijgt ook zorgtoeslag en daarbij zijn dit toch wel inkomsten waar je het over hebt, alleen niet gespecificeerd.
Daarnaast heb je het ook over hoe je bankrekening is gegroeid in het tussenjaar dat je had. Dit zijn toch ook inkomsten?
Kortom, ik vind dit artikel nogal onvolledig. Toch vind ik het goed dat je dit doet, want studenten moeten weten hoe snel een studieschuld kan oplopen en wat de effecten zijn van een hoge studieschuld. Ik moedig je dan ook aan om vooral door te gaan met je blog, maar wel goed na te denken over hoe je je verhaal brengt en hoe het in elkaar zit, anders raak je lezers kwijt.
Hoi Jan,
Dank voor je uitgebreide reactie! In deze blog kan je precies zien hoe mijn studieschuld is opgebouwd en ook hoeveel er wordt kwijtgescholden wanneer ik mijn laatste diploma heb gehaald. Zoals je daar kan zien heb ik 3 jaar een basisbeurs ontvangen en zit het met het OV ook iets anders dan je hierboven berekent. Er zijn inderdaad verschillen tussen de artikelen omdat er steeds andere vragen worden gesteld en er soms ook achteraf nog aanpassingen worden gedaan waardoor er dingen niet meer helemaal kloppen. Daar heb ik zelf helaas vrij weinig invloed op. In het tussenjaar dat ik heb gehad is mijn spaarrekening juist met ongeveer €4.000 afgenomen, misschien dat je daar overheen hebt gelezen of het niet helemaal duidelijk was. Ik krijg nu inderdaad een fijne ouderbijdrage, maar dat was toen ik begon met studeren niet zo. Ik hoop dat dit je vragen beantwoord!
Hoi Emma,
Je schrijft “Daarmee was ik absoluut een uitzondering vergeleken met mijn bachelor medestudenten! Veel ouders betalen namelijk én het collegegeld én de zorgverzekering én de huur van hun kinderen als die studeren.”
Persoonlijk denk ik dat je hierin een bias hebt. Misschien door het milieu waarin je bent opgegroeid, misschien omdat je naar een university college bent gegaan (waar door de hoge kosten in mijn ervaring ook bovengemiddeld rijke (lees: rijke ouders) studenten rondlopen), of misschien nog wel om andere redenen.
Ik ken (first generation student, blue collar milieu) namelijk NIEMAND wier of wiens ouders dit allemaal betaalden. In het beste geval 1 van de 3, en vaak 0 van de 3. Vaak ook geen ouderbijdrage, zoals in jouw geval.
Ik kwam zelf rond van 850 euro in de maand, zonder collegegeld mee te rekenen want dat werkte ik bij elkaar door voltijd te werken in de zomer (uiteraard makkelijker bij 2000 euro dan 4000 euro collegegeld).
Ik hoop dat je snel van je studieschuld af bent en verwijt je niets – 18 jaar is een relatief jonge leeftijd om financiële beslissingen te nemen – maar ik wilde je wel graag wijzen op dat die uitspraak een bepaalde bias in zich heeft.
Groetjes,
Kristel
Hoi Kristel,
Dank voor je toevoeging! Zoals ik in de zin daarna ook zeg, kwam ik dit ook tijdens mijn master tegen, wat een “gewone” studie is. Zelf kom ik momenteel ook rond van ~€1.100 inclusief mijn collegegeld. Natuurlijk weet ik niet wanneer jij precies hebt gestudeerd, maar met elk jaar dat verstrijkt stijgen de prijzen met ongeveer 2% dankzij inflatie. Huren gaan zelfs nog veel harder dan dat omhoog, met gemiddeld 5% per jaar. Hopelijk geeft dit je weer wat meer inzicht!
Ik studeerde in 2016 en kwam toen van 850 per maand rond; nu promoveer ik en kom ik van 1000 euro per maand rond (wat ik met zuiniger leven naar 900 zou kunnen brengen als dat echt nodig is). Iets meer dan de helft van die 1000 is huur. Ik heb zelf wel ‘last gehad’ van de stijging van de collegegelden en huur, maar verder weinig van de inflatie; boodschappengeld per maand zit bijv. al 7 jaar op 100 euro max. door slim inkopen te doen. Daar ben ik streng in omdat ik dat van huis uit heb meegekregen omdat dat nodig was.
En dat laatste linkt aan de main boodschap van mijn comment: je zit/zat wellicht in een ‘bubbel’ van mensen met een hogere SES, en het is goed om je daar bewust van te zijn. Uit ervaring weet ik dat studenten uit lage SES milieus vaak elke maand inloggen bij DUO om te kijken hoe alles zit, zo min mogelijk proberen te lenen, zoveel mogelijk proberen te werken, en vooral dus niet al die voordelen hebben die jij als heel normaal beschrijft (ouders die van alles betalen). Een vriendin studeerde ook aan UCU en appte na 3 dagen “Kris er lopen hier echt zoooveeel rijke mensen rond, iedereen krijgt geld van z’n ouders echt bizar”. Ook op het WO heb je een duidelijke scheiding, en dat merk je als lage SES student snel genoeg, bijv. als iemand voor de 2e keer per jaar op vakantie gaat of terloops opmerkt dat z’n ouders elke maand 500 (!) euro overmaken.
En persoonlijk heb ik het idee dat die studenten verantwoordelijker met hun geld omgaan omdat ze weten dat het allemaal niet vanzelfsprekend is.
Hoi Kristel,
Goed bezig en succes met promoveren! €850 excl. collegegeld komt erg dichtbij wat ik nu, 5 jaar later, gemiddeld per maand uitgeef incl. collegegeld. Leuk dat je iemand kent die ook op UCU heeft gestudeerd. Je comment wekt nu een beetje het idee dat daar alleen kinderen van “rijke” ouders lopen, maar ik weet zelf dat dat niet zo is. Er zijn veel studenten die een scholarship kregen, heel veel werkten of moesten lenen – zoals ik – om rond te komen. Op je idee dat kinderen van “arme” ouders beter met geld om kunnen gaan dan kinderen van “rijke” ouders ga ik nu niet reageren, want TBH heb ik geen zin om daarover in discussie te gaan nu, maar weet wel dat ik dat echt véél te kort door de bocht vind, op meerdere manieren en om meerdere redenen.